1.
cansar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [causar cansancio] cansar, fatigar. Coser cansa la vista, cosir cansa la vista. 2 fig [aburrir] cansar, avorrir. Tantas bromas cansan, tantes bromes cansen. v pron 3 cansar-se, fatigar-se. [...]
|
2.
cargosear
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v intr amer [molestar, cargar] carregar, cansar, molestar. [...]
|
3.
cansado
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
-da adj [participio pasado de cansar] cansat -ada, las -assa, fatigat -ada. [...]
|
4.
hastiar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr [Se conjuga como: desviar] 1 [causar asco] fastiguejar. 2 [cansar, fastidiar] fastiguejar, enfastidir, enfastijar. [...]
|
5.
fatigar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 fatigar, cansar. Este ejercicio le fatiga mucho, aquest exercici el fatiga molt. 2 [importunar] cansar, molestar. v pron 3 fatigar-se, cansar-se, lassar-se. Se ha fatigado mucho corriendo, s'ha fatigat molt corrent. [...]
|
6.
derrengar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [el espinazo] esllomar. 2 [inclinar] inclinar, tòrcer. 3 fig i fam [cansar] baldar. v pron 4 esllomar-se. 5 inclinar-se. 6 cansar-se. [...]
|
7.
desvencijar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [un mecanismo] desballestar, desmanegar, esgavellar. 2 fig [cansar, debilitar] baldar, cruixir, rebentar. v pron 3 esgavellar-se. 4 fig [fatigarse mucho] esfreixurar-se, esllomar-se. [...]
|
8.
tronzar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [dividir] trossejar, esbocinar. 2 p fr [hacer pliegues] frunzir. 3 fig [cansar] rebentar, capolar, cruixir, baldar. v pron 4 [cansarse] caure de fatiga. [...]
|
9.
tronchar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [romper] partir, trencar. 2 [madera] estellar. 3 [ilusiones, esperanzas] frustrar, truncar. 4 fig [cansar] rebentar, capolar, baldar. v pron 5 partir-se, trencar-se. 6 fig i fam [de risa] rebentar-se, partir-se. [...]
|
10.
destroncar
(castellà)
Font
Diccionari castellà-català d'Enciclopèdia Catalana (4a edició)
v tr 1 [un árbol] troncar, tallar. 2 fig [un miembro] desllorigar, desconjuntar, dislocar. 3 fig [embarazar a uno] embarassar, embargolar, embargar. 4 fig [cansar] baldar. 5 fig [interrumpir] estranyar, tallar, interrompre. 6 agr [descuajar] desarrelar, arrencar de soca-rel. [...]
|